Συμβουλές για εκπαιδευτικούς:
- Καθορίζουμε ευφικτούς κανόνες συμπεριφοράς μέσα στην τάξη.
- Ευαισθητοποιούμε την τάξη εξηγώντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο συμμαθητής τους με ΔΕΠΥ -καλό θα είναι να γίνει κάποια μέρα που θα απουσιάζει- ώστε να υπάρχει κατανόηση για την υπερκινητικότητα ή την παρορμητική/απρόβλεπτη συμπεριφορά του.
- Εξηγούμε ξεκάθαρα στο παιδί τί περιμένουμε από αυτό, τί είναι επιτρεπτό και τί όχι.
- Αναδεικνύουμε τα θετικά στοιχεία του παιδιού για να τονωθεί η αυτοεκτίμησή του και αναπτύσσουμε μαζί του μια συναισθηματική σχέση όπου θα νιώθει ότι κατανοούμε τις δυσκολίες του και ότι είμαστε διατεθιμένοι να το βοηθήσουμε.
- Το παιδί θα πρέπει να αισθάνεται εμπιστοσύνη, ασφάλεια και άνεση με το δάσκαλο ώστε να ζητάει βοήθεια όποτε χρειαστεί.
- Για να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση του παιδιού και να είναι πιο υπεύθυνο μπορούμε να του δώσουμε τη θέση αρχηγού σε μια ομάδα.
- Ενισχύουμε άμεσα και συχνά το παιδί με ΔΕΠΥ όταν έχει σωστή συμπεριφορά και ενισχύουμε την υπόλοιπη τάξη όταν αγνοεί τη διασπαστική συμπεριφορά του παιδιού με ΔΕΠΥ.
- Δεν επιπλήττουμε το παιδί με ΔΕΠΥ κάθε φορά που εμφανίζει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά γιατί έτσι την ενισχύουμε.
- Όταν χρειαστεί να επιπλήξουμε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά το κάνουμε άμεσα. Οι παρατηρήσεις πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη συμπεριφορά και όχι στο παιδί.
- Αποφεύγουμε τις διαπραγματεύσεις και τις μακροσκελείς συζητήσεις πάνω σε τί θεωρούμε σωστή και λάθος συμπεριφορά.
- Είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ ανταποκρίνονται πολύ περισσότερο όταν χρησιμοποιούμε θετικούς ενισχυτές (αμοιβές) παρά ποινές. Εστιάζουμε σε επιθυμητά αποτελέσματα και όχι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, το παιδί θα μπορούσε να κερδίζει πόντους για κάθε 15 λεπτά που εμφανίζει μια επιθυμητή συμπεριφορά παρά να χάνει πόντους κάθε φορά που εμφανίζει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά. (Ε.Κάκουρος & Κ.Μανιαδάκη 2012)
- Οι αμοιβές είναι πιο αποτελεσματικές όταν πρόκειται για επιθυμητές δραστηριότητες (π.χ. υπολογιστής, γυμναστική) σε σχέση με τις υλικές αμοιβές. Χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη μας τις προτιμήσεις του παιδιού.
- Οι ανταμοιβές είναι σημαντικές για το παιδί και πρέπει να παρέχονται τόσο συχνά ώστε να διατηρούν πρακτική χρησιμότητα.
- Οι τιμωρίες μπορεί να είναι αποτελεσματικές όταν είναι ήπιες και χρησιμοποιούνται αραιά.
- Όταν χρειαστεί ο δάσκαλος να δώσει τιμωρία θα πρέπει να γίνεται με ηρεμία και η τιμωρία να είναι απλή και κατανοητή από το παιδί.
- Θέτουμε ως στόχο να διδάξουμε τεχνικές αυτοδιαχείρισης συμπεριφοράς, εκπαίδευση συναισθημάτων με στόχο να μάθει το παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του και τα συναισθήματα των άλλων, καθώς και τεχνικές επίλυσης προβληματικών καταστάσεων και κοινωνικών προβλημάτων (Μ.Σκουντή 2009). Μπορούμε να ζητήσουμε από τα παιδιά να παίξουν ένα παιχνιδι ρόλων και να τα ενθαρρύνουμε να δώσουν διαφορετικές λύσεις σε προβλήματα καθώς και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους δυνατά.
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικός γιατί μπορεί να αποκτήσει
χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τις σχολικές επιδόσεις του παιδιού, τη συμπεριφορά
του τόσο μέσα στην τάξη όσο και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, τις σχέσεις
του με τους συμμαθητές του και τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια των ομαδικών
παιχνιδιών. Οι πληροφορίες αυτές είναι πολύτιμες αφού είναι απαραίτητο να
συνεργαστεί με τους υπόλοιπους ειδικούς στα πλαίσια ενός προγράμματος
θεραπευτικής αντιμετώπισης. Επιπλέον, ένας ακόμη λόγος που καθιστά σημαντικό το
έργο του εκπαιδευτικού είναι το γεγονός ότι η σχολική ηλικία αποτελεί μια
περίοδο κατά την οποία η ποιότητα της αλληλεπίδρασης του παιδιού με ΔΕΠΥ με το
περιβάλλον του θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή του στην εφηβεία και
στην ενήλικη ζωή.
Αλεξία Κομποθέκρα
Εκπαιδευτικός - Ειδική παιδαγωγός
BSc - PgD - MSc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου